Good on 'ya, cunt! :D
19 Mei 2014 | Australië, Melbourne
G'day aan iedereen die na zeer lange afwezigheid van mijn kant nog de moeite neemt de berichten van een wereldse zwerver te lezen :D
Na een maand en 12 dagen niets geschreven te hebben werd het tijd voor een update dacht ik zo. Helemaal na dat snijdende vorige berichtje, waarin ik berichtte dat het allemaal niet goed ging...
Nadat die vriend uit Nieuw Zeeland vertrokken was en ik weer 'alleen' achterbleef, werd ik een beetje ziek van het niets doen. Het niet kunnen werken veranderde beetje bij beetje in zelfmedelijden en melancholie, en als ik ergens een hekel aan heb is het wel dat soort drama. Tijd voor keiharde actie dus. Ik begon twee maanden geleden met solliciteren, maar het toeval wilde dat ik 'via via' een casual baantje vond in een Oostenrijks restaurant in Richmond, een koddige suburb van Melbourne. De chef was overspannen en had onmiddelijk ontslag ingediend, dus Ost (de toepasselijke naam van het restaurant, Richmond ligt ten oosten van het CBD..) zat een beetje in de zeik. Gouden bergen werden me beloofd door de eigenaar die hij de eerste week ook waarmaakte. Alles kon en mocht, volledige vrijheid en $20 per uur. Top dus. Toen de nieuwe chef aangenomen werd ook een gesprek met hem aangegaan en kon dus blijven. Ik had zelfs een kamer gevonden in een appartement, praktisch om de hoek bij Ost! Niets kon dus kapot. Zoals jullie lezen schrijf ik een beetje cynisch en vooral in verleden tijd, want, zoals ze hier zeggen, everything went downhill...
De eigenaar van Ost kon me ineens niet meer betalen en omdat hij wist dat ik niks anders kon vinden kon hij dit ook goed uitmelken. Ik werkte de drie weken die volgden 70 uur per week (met een zxeldzame uitschieter: ben op een zaterdag om 6 uur 's ochtends begonnen en om 1 uur 's nachts was ik nog steeds bezig!) maar hij betaalde me maar $450 per week. Ook het appartement viel uiteindelijk tegen. Niet zozeer de faciliteiten, maar meer het gevoel. Ik trok in bij een koppel, wat het slechtste is dat je kunt doen in een woonsituatie. Ken je dat gevoel dat je een kamer binnenloopt waar je niet gewenst bent? Ik ken het nu. Dat maar meteen opgegeven en terug het hostel in, waar ik, tegen mijn verwachtingen in, zeer fijn onthaald werd door oude bekenden die mij oprecht gemist hadden. Dit was oprecht een fijn gevoel, maar dat loste nog niet mijn werksituatie op. Ik moest nieuw werk vinden, anders zou ik Azie niet overleven en gelukkig kwam de oplossing in de vorm van Esther, een Australische collega met Nederlandse ouders. Haar vriend is chef van twee zaken, ook in Richmond, en had zo snel mogelijk chefs nodig. Zo gezegd, zo gedaan. Gesolliciteerd en meteen een job aangeboden gekregen, $20 per uur, 60 uur per week. And they are good for it! Collega's zijn fantastisch, eten is top en werkomstandigheden ideaal. Saillant detail, die Oostenrijkse varkenskop van Ost had ook nog naar de nieuwe chef opgebeld om te zeggen dat hij me niet moest aannemen. Dat ik niet kan koken en dat ik hem een oor aangenaaid had. Ik hem?! Hij eerder mij. Super zielige actie om te proberen een backpacker er zo bij te naaien..
Zoals het er nu naar uitziet, ga ik de vier weken die ik nog wil werken prima doorkomen. Ben nu op zoek naar een cafe of ander etablissement die vanaf de 12e juni het voetballen uitzendt. Het is hier acht uurtjes later dan in Nederland, wat wil zeggen dat als jullie om 21:00 naar Nederland - Spanje kijken, het hier 5 uur 's ochtends is... Heel zuur, maar vette ervaring. Ook de afgelopen dagen (had weekend!) veel te veel gedaan, mensen gezien en belachelijk veel geld uitgegeven. Maar nu met een meer dankbaar gevoel. Het gevoel van 'self made' zijn. Tuurlijk heb ik veel morele en financiele steun vanuit Nederland gekregen van mijn lieve vader en moeder (zonder wie ik AL LANG terug in Nederland was geweest, zowel op emotioneel als op financieel vlak) maar heb dit zelf gedaan. Zelf de beslissingen genomen, mezelf keihard op de kaart gezet in een stad die geen fuck om je geeft als je er niet hard voor werkt. En waarom zou ze ook? 3 miljoen mensen hier, superveel daklozen en junkies. Nog meer toeristen en backpackers. Als je er niet voor gaat, kom je nergens. Ik begin oprecht van deze stad te houden en zit eraan te denken om na deze reis terug te keren voor een tweede visum..
Wat er voor mij op langere termijn op de agenda staat is het volgende. Ik ga hoogstwaarschijnlijk met twee Duitsers een roadtrip door Australie maken. Althans, een groot gedeelte van de Oostkust. Eerst de Great Ocean Road (googlen!) naar Adelaide, dan via Adelaide door de rand van de Outback naar Sydney, waar we 18 juni willen zijn voor de Australie - Nederland wedstrijd die ik in het Holland House wil kijken, waarna we via Nimbin (googlen!) naar Byron Bay (googlen!) rijden. Hier zal het chill aan gaan zijn, beetje in de zon zitten en biertjes drinken en vervolgens zal ik naar Brisbane vertrekken om de 26e van juni de vlucht te pakken naar Penang, Maleisie! Zeer fijn vooruitzicht! Mocht dit nou niet doorgaan met die Duitsers, plan ik dit voor mezelf in. Back on the road again, kijk er naar uit! Ook hebben vader en Niels de tickets naar Thailand geboekt en zal ik hen over een weekje of zes, zeven treffen in Bangkok :D
Er moet me nog iets van het hart. Gaandeweg besef ik terdege dat ik weg ben huis. Dat ik een heel andere wereld ingestapt ben. Ik spreek, met uitzondering van enkelen, niemand van thuis en baal daar soms wel een beetje van. Zou graag willen weten of het serieus zo is 'uit het oog, uit het hart' of dat mensen nog aan me denken. Ook de mensen die thuis zijn, weten niets van de mensen die ik hier getroffen heb en alles mee gedeeld heb. Ze kennen Dan niet, waarmee ik maanden door Nieuw Zeeland gereisd heb en ik liefde en leed mee gedeeld heb. Ze kennen Ben en Bella niet, waar ik in the middle of nowhere in Nieuw Zeeland mee naar de sterren heb gekeken en mee gesproken heb over alles en niets. Ze weten niet wie Marie was, de beeldschone Francaise uit Ile de Reunion waartussen ons toch een beetje iets aan het bloeien was.. Ze kennen Dustin niet, waarmee ik in de vreemdste situaties terecht ben gekomen in zowel Nieuw Zeeland als Australie. Heel vreemd om aan de mensen thuis te denken, om aan cafe FF en Aeve Choppe te denken. Aan de Oranjerie en Dux, aan het leven dat ik ooit had. Dat wat, zelfs na vier maanden, heel erg ver weg lijkt. Maar zo beangstigend dichtbij. Heb in ieder geval de intentie nog wel even weg te blijven haha! :D
Dit was het zo'n beetje in een notendop. Hopelijk laten de mensen die dit lezen een reactie achter. Please do, zo weet ik op de eerste plaats dat mensen nog de moeite nemen om dit te lezen, en op de tweede plaats dat er nog aan me gedacht wordt. :)
Groetjes en veel liefs vanuit 'Straya!
Thomas.
-
19 Mei 2014 - 09:50
Ernst:
Sjoon verslaag..... -
19 Mei 2014 - 10:01
Mo:
Ha jungke,
wederom mooi verhaal. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk. Mensen in de omgeving vragen geregeld naar je. Alleen dat bereikt jou niet. Geniet van wat je nu meemaakt. Wie weet wat de toekomst nog meer voor je in petto heeft! -
19 Mei 2014 - 11:18
Kirsten:
Super geschreven!! Ben blij dat het je beter vergaad... Geniet ervan en natuurlijk wordt er aan je gedacht!! Xx -
19 Mei 2014 - 12:51
Nathalie:
blijf vooral schrijven!! en met minder grote pauze's anders gaan we je echt wel vergeten :)
hahahaha ...... onmogelijk......
prachtig geschreven, geniet ervan....tot de volgende keer x -
19 Mei 2014 - 21:19
Tim:
Heey Thomas,,
Zeer mooi geschreven. En als ik dat zo lees, allemaal mooie ervaringen allemaal ;P Ook al waren het up en downs, je slaat je er toch door heen. Het gaat je nog goed verder.
Hakuna Matata :P -
19 Mei 2014 - 22:03
Vaders:
Ha zoon
Vanmorgen had ik ook gereageerd maar ergens is mijn opmerking "verdwenen"?
Nu maar een nieuwe reaktie.
De tickets , voor Niels en voor mij , heb ik geprint. Spannend met Etihad haha
Momenteel doe ik mijn best om een betaalbaar maar goed hotel in Bangkok te krijgen. Jij deelt samen met Niels een kamer ??
Eiland ben ik nog niet helemaal uit. Koh Lanta is ook een optie. Dan van zondag tot de donderdag. Lekker een beetje "the beach" gevoel .
We zien ons op het vliegveld van Bangkok, we komen jou ophalen. -
20 Mei 2014 - 00:31
Edith:
Weet zeker dat er veel aan je wordt gedacht, hier, maar wellicht dat men je ook de "ruimte" wil geven om volledig van je far-away-from-home situatie te genieten, zonder eventuele ballast van Remunj... ;-)
Roadtrip in elk geval gaaf vooruitzicht...!!
Fijn dat je elders betere werkkring hebt gevonden, zo blijkt het cliché "alles komt goed" toch weer uit te komen...
groetjes, Edith -
20 Mei 2014 - 00:35
Sam:
Thomas!
Ik volg je verhalen op trouwe voet. Reageren zal ik vanaf nu ook trouw doen. Fijn om te horen dat het beter met je gaat, en ook daar mensen met je gezelschap mag verblijden. Zal een ervaring zijn, om zo letterlijk op je eigen poten te moeten staan.
Ik benijd je positie en de verhalen die je meemaakt, kijk uit naar vele avonden en wijntjes waarbij ze verteld mogen worden. Kan ik jou vertellen hoe ik mijn eerste keer 'Vasteloavend zondj Thomas' en 'bevrijdingsfestival zondj Thomas' heb ervaren.
Liefs, -
20 Mei 2014 - 11:46
Eva Keijer:
Hi Thomas!
Goed te lezen dat het uiteindelijk allemaal gelukt is met werken! :)
Gaaf dat je pa en je broertje treft in Thailand! Zoek in Bangkok accomodatie op Khao San Road, dit is het backpackers gedeelte en vanuit daar is het heel makkelijk om naar je volgende bestemming in Thailand te reizen! :)
Heel veel plezier op je roadtrip, je mag binnenkort wel vertrekken als je 18 juni in Sydney wil zijn ;)
Als je nog tips over Azie wilt, let me know! ;)
Groetjes! Eva
-
21 Mei 2014 - 19:00
Paulus:
Hey kerel, goed weer wat van je te horen. $20 per uur, ik zou nooit meer weggaan:p en wel heel chili direct trip die je gaat maken inclusief de wedstrijd Nederland VS Australië in een heb. Bellen binnenkort weer ff. Gr. En spreek je gauw -
24 Mei 2014 - 18:53
Eefje:
Hejj Thomas,
Super om te lezen dat het allemaal goed met je gaat daar!
Ook ik lees altijd je verhalen altijd leuk om te lezen hoe het met je gaat.
Veel plezier met je verdere reis!!
Groetjes, Eefje Beulen van de familie Beulen....... -
31 Mei 2014 - 08:05
Jac :
Hey Thomas,
Leas elke keer dien versjlage mit plezeer. Dich duis wo ich noe te oud veur bon. Geneet der van en sjrief dien verheulkes.
Groetjes Jac -
04 Juni 2014 - 01:01
Tobias H Eemels:
Heey Thomas,
Lang niet gesproken en gezien, mooi indrukwekkend openhartig verhaal!
Ik hoop dat je op je avontuurlijke reis nog veel geniet en levenservaringen zult opdoen, en er nog lang positief aan terug kunt denken!
Groetjes oet Vlorp! -
07 Juni 2014 - 20:33
Harry:
Triest
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
