Glory Days
12 Juli 2014 | Thailand, Bangkok
"Now I think I'm going down to the well tonight
and I'm going to drink till I get my fill
And I hope when I get old I don't sit around thinking about it
but I probably will
Yeah, just sitting back trying to recapture
a little of the glory of, well time slips away
and leaves you with nothing mister but
boring stories of glory days"
Waarom deze quote van Bruce 'the Boss' Springsteen zul je misschien denken.. Omdat ik honderd procent zeker weet dat deze tekst gaat gelden voor mij, mijn broertje en vader na een zekere tijd!! Zometeen meer hierover!
Hallo lezers!
Als eerste denk ik dat ik jullie als trouwe lezers toch even moet bedanken. Dit blog is al meer dan 4000 keer bekeken, en geloof me, zo vaak zit ik er zelf niet op haha! Ik heb af en toe het idee gehad dat niemand dit leest, maar dit bewijst het tegendeel. Waarvan akte!
Tweede officiele puntje is een rigoreuze wijziging in het reisschema. Na een paar goede gesprekken met Vaders is er een besluit uitgerold.. Ik sla een stukje Zuid-Oost Azie over en vertrek morgen al naar Nepal. Dit om meerdere redenen, te weten het uitgeputte budget, mijn wil om zo snel mogelijk weer naar Australie te vertrekken en heel eerlijk, de derde motivatie is een persoonlijke, ik ben op dit moment een heel klein beetje uitgereisd. Ik kan dit moeilijk uitleggen aan jullie, omdat ik niet over wil komen als een of andere nep reiziger of luie backpacker, maar wil het toch proberen. Ik ben al bekant een half jaar onderweg. Met uitzondering van die paar maanden in Australie waar er enige vastigheid en regelmaat bestond, ben ik constant 'on the move' geweest. In mijn eentje. Tuurlijk maak je vrienden en het was een fantastische tijd, maar op een gegeven moment werd ik het een beetje zat. Constant nieuwe mensen. Constant mensen die je weer verlaten (dat overigens nooit went!) en constant nieuwe plekken waar je eet, slaapt, drinkt, etc. Ik heb, al met al, zin om terug te komen. Het zou in het verlengde daarvan dan ook zonde zijn om geforceerd door te reizen om doelen te behalen die ik mezelf opgelegd heb. Onder de streep doe ik dit voor mezelf, dus kom ik ook terug als ik daar zin in heb. Heb dit echt moeten inzien, want had het gevoel van falen.
Anyway, terug naar de heerlijke (ja, toch zeker wel!) alledag van de Reiziger. Laatste dagen van Maleisie waren super ontspannen. Beetje rondgetourd door Penang en Butterworth en de wedstrijd gekeken. Toch een hoop Nederlanders getroffen en toen Sneijder de 1-1 scoorde en Huntelaar de 2-1 in de laatste 6 minuten ging het dak eraf. Leuke avond en redelijk bizar ook. Een paar uur voor de wedstrijd trof ik een Belg van middelbare leeftijd (die later uit Brabant bleek te komen, heel vreemd) die me naar een plekje bracht waar ze super goedkoop bier hadden. Daar trof hij wat vrienden (een paar Japanners) en we raakten leuk aan de praat. Er ontstond een groepje met nog een Amerikaanse en een Engelsman en uiteindelijk zat ik een half uur voor de wedstrijd bij een van die Japanners thuis Koreaanse likeur te drinken. Bleek die Japanner een of andere belangrijke architect te zijn die verschillende bouwwerken in Maleisie ontworpen had! Stomdronken naar een eettentje gestrompeld en me daar tegoed gedaan aan de Lok Lok, een soort outdoor fondue. Top avond!
De trein van Butterworth (eerst de veerpond van George Town moeten pakken naar Butterworth) naar Bangkok duurde ongeveer 22 uur. We kregen eten aan boord en een slaapcabine. Ik heb zeer comfortabel geslapen, maar denk ook dat dat een optelsom was van de situatie. Zat met leuke mensen in een coupe (drie meisjes; Engels, Amerikaans en Duits) en was kapot van de dag ervoor. Dus slapen ging goed, zelfs in dat kleine slaapbedje dat ik had.
Toen de trein nog een uurtje te rijden had begonnen de kriebels wel hoor. Niels en Vaders stonden al te wachten op het station en na dik 5 maanden zag ik hen weer. Onbeschrijflijk fijn gevoel. Iedereen die langere tijd van huis geweest is kan dat beamen denk ik.
Wat volgde waren een paar dagen tumultueus Bangkok. De skytrain (BTS), taxi's en veel lopen waren onze transportmiddelen en ik raakte niet uitgekeken op het chaotische straatbeeld, met alle scooters, tuk tuks en zelfs fietsers op de weg. Ladyboys gezien, naar Nana Plaza geweest en lekker de toerist uitgehangen, waarna we via Krabi naar een tropisch eiland vertrokken; Koh Lanta.
Ken je die plaatjes van stranden met mooie zee? Palmbomen overal? Kokosnoten drinken in gloeiende zon? Rieten hutjes langs de weg met ijskoud bier en heerlijk eten aan de haven met oude visserbootjes? Juist, zo zaten wij. Een paar momenten van pure ontspannenheid gehad en wetende dat 'het even goed was'. Ik had hier ook heel erg naar uitgekeken. Even niet alles zelf. Even niet alleen. Even geen hostels met 10 anderen op de kamer en gedeelde toiletten en douches. Even mijn eigen taal spreken. Geweldig! Een paar dagen lang scootertjes gehuurd en lekker op het eiland rondgereden.
Helaas zagen Niels en ik Nederland verliezen tegen Argentinie midden in de nacht, maar dat mocht de pret absoluut niet drukken. Na vier top dagen weer terug naar Bangkok, waar we nog een volle dag hadden, waar we geen druppel bier konden krijgen. Buddha dag. Twee dagen drooglegging van de hoofdstad van de Zonde in het Verre Oosten. Thais boeddisme ben ik achter gekomen, is een zeer andere variant van het Nepalees/Tibetaans boeddisme. Hier zijn ze meer 'in your face' met de hele ongein, wat het mijns inziens weer meer een religie maakt. Als je je eigen dingen aan mij op gaat leggen (en tuurlijk heb ik het niet alleen over de alcohol, dat accepteeer je, omdat dit hun land is. Het gaat ook om andere dingen, zoals mensen die je vertellen dat je geen boeddha beeldjes mag kopen of tattoos mag zetten, want daar is boeddha niet voor.. Deze levensstijl mag je zelf invullen, zo is de leer van Buddha oorspronkelijk bedacht) haak ik af. Enfin, het waren absolute fantastische dagen die bij de hoogtepunten van mijn reis geteld worden.
Nu zijn Vader en Niels met de taxi weg naar het vliegveld. Ben dus weer in mijn uppie. Ga zometeen misschien nog wat te snacken halen en dan langzaam aan naar de hotelkamer. Even nog wat tv kijken (niet dat ik er iets van versta, maar er beweegt wat haha!) en dan slapen, want morgen vroeg op voor de reis naar Nepal. Wordt nog wat. Via Kuala Lumpur naar Kathmandu. Zeer veel zin in en ga het echt volop in me opnemen maar, nogmaals, ik kijk ernaar uit weer naar huis te komen :D
Enjoying these glory days en zie jullie snel!
Groetjes vanuit het stinkende, benauwde, drooggelegde, chaotische en oh zo mega fantastische Thailand,
Thomas.
and I'm going to drink till I get my fill
And I hope when I get old I don't sit around thinking about it
but I probably will
Yeah, just sitting back trying to recapture
a little of the glory of, well time slips away
and leaves you with nothing mister but
boring stories of glory days"
Waarom deze quote van Bruce 'the Boss' Springsteen zul je misschien denken.. Omdat ik honderd procent zeker weet dat deze tekst gaat gelden voor mij, mijn broertje en vader na een zekere tijd!! Zometeen meer hierover!
Hallo lezers!
Als eerste denk ik dat ik jullie als trouwe lezers toch even moet bedanken. Dit blog is al meer dan 4000 keer bekeken, en geloof me, zo vaak zit ik er zelf niet op haha! Ik heb af en toe het idee gehad dat niemand dit leest, maar dit bewijst het tegendeel. Waarvan akte!
Tweede officiele puntje is een rigoreuze wijziging in het reisschema. Na een paar goede gesprekken met Vaders is er een besluit uitgerold.. Ik sla een stukje Zuid-Oost Azie over en vertrek morgen al naar Nepal. Dit om meerdere redenen, te weten het uitgeputte budget, mijn wil om zo snel mogelijk weer naar Australie te vertrekken en heel eerlijk, de derde motivatie is een persoonlijke, ik ben op dit moment een heel klein beetje uitgereisd. Ik kan dit moeilijk uitleggen aan jullie, omdat ik niet over wil komen als een of andere nep reiziger of luie backpacker, maar wil het toch proberen. Ik ben al bekant een half jaar onderweg. Met uitzondering van die paar maanden in Australie waar er enige vastigheid en regelmaat bestond, ben ik constant 'on the move' geweest. In mijn eentje. Tuurlijk maak je vrienden en het was een fantastische tijd, maar op een gegeven moment werd ik het een beetje zat. Constant nieuwe mensen. Constant mensen die je weer verlaten (dat overigens nooit went!) en constant nieuwe plekken waar je eet, slaapt, drinkt, etc. Ik heb, al met al, zin om terug te komen. Het zou in het verlengde daarvan dan ook zonde zijn om geforceerd door te reizen om doelen te behalen die ik mezelf opgelegd heb. Onder de streep doe ik dit voor mezelf, dus kom ik ook terug als ik daar zin in heb. Heb dit echt moeten inzien, want had het gevoel van falen.
Anyway, terug naar de heerlijke (ja, toch zeker wel!) alledag van de Reiziger. Laatste dagen van Maleisie waren super ontspannen. Beetje rondgetourd door Penang en Butterworth en de wedstrijd gekeken. Toch een hoop Nederlanders getroffen en toen Sneijder de 1-1 scoorde en Huntelaar de 2-1 in de laatste 6 minuten ging het dak eraf. Leuke avond en redelijk bizar ook. Een paar uur voor de wedstrijd trof ik een Belg van middelbare leeftijd (die later uit Brabant bleek te komen, heel vreemd) die me naar een plekje bracht waar ze super goedkoop bier hadden. Daar trof hij wat vrienden (een paar Japanners) en we raakten leuk aan de praat. Er ontstond een groepje met nog een Amerikaanse en een Engelsman en uiteindelijk zat ik een half uur voor de wedstrijd bij een van die Japanners thuis Koreaanse likeur te drinken. Bleek die Japanner een of andere belangrijke architect te zijn die verschillende bouwwerken in Maleisie ontworpen had! Stomdronken naar een eettentje gestrompeld en me daar tegoed gedaan aan de Lok Lok, een soort outdoor fondue. Top avond!
De trein van Butterworth (eerst de veerpond van George Town moeten pakken naar Butterworth) naar Bangkok duurde ongeveer 22 uur. We kregen eten aan boord en een slaapcabine. Ik heb zeer comfortabel geslapen, maar denk ook dat dat een optelsom was van de situatie. Zat met leuke mensen in een coupe (drie meisjes; Engels, Amerikaans en Duits) en was kapot van de dag ervoor. Dus slapen ging goed, zelfs in dat kleine slaapbedje dat ik had.
Toen de trein nog een uurtje te rijden had begonnen de kriebels wel hoor. Niels en Vaders stonden al te wachten op het station en na dik 5 maanden zag ik hen weer. Onbeschrijflijk fijn gevoel. Iedereen die langere tijd van huis geweest is kan dat beamen denk ik.
Wat volgde waren een paar dagen tumultueus Bangkok. De skytrain (BTS), taxi's en veel lopen waren onze transportmiddelen en ik raakte niet uitgekeken op het chaotische straatbeeld, met alle scooters, tuk tuks en zelfs fietsers op de weg. Ladyboys gezien, naar Nana Plaza geweest en lekker de toerist uitgehangen, waarna we via Krabi naar een tropisch eiland vertrokken; Koh Lanta.
Ken je die plaatjes van stranden met mooie zee? Palmbomen overal? Kokosnoten drinken in gloeiende zon? Rieten hutjes langs de weg met ijskoud bier en heerlijk eten aan de haven met oude visserbootjes? Juist, zo zaten wij. Een paar momenten van pure ontspannenheid gehad en wetende dat 'het even goed was'. Ik had hier ook heel erg naar uitgekeken. Even niet alles zelf. Even niet alleen. Even geen hostels met 10 anderen op de kamer en gedeelde toiletten en douches. Even mijn eigen taal spreken. Geweldig! Een paar dagen lang scootertjes gehuurd en lekker op het eiland rondgereden.
Helaas zagen Niels en ik Nederland verliezen tegen Argentinie midden in de nacht, maar dat mocht de pret absoluut niet drukken. Na vier top dagen weer terug naar Bangkok, waar we nog een volle dag hadden, waar we geen druppel bier konden krijgen. Buddha dag. Twee dagen drooglegging van de hoofdstad van de Zonde in het Verre Oosten. Thais boeddisme ben ik achter gekomen, is een zeer andere variant van het Nepalees/Tibetaans boeddisme. Hier zijn ze meer 'in your face' met de hele ongein, wat het mijns inziens weer meer een religie maakt. Als je je eigen dingen aan mij op gaat leggen (en tuurlijk heb ik het niet alleen over de alcohol, dat accepteeer je, omdat dit hun land is. Het gaat ook om andere dingen, zoals mensen die je vertellen dat je geen boeddha beeldjes mag kopen of tattoos mag zetten, want daar is boeddha niet voor.. Deze levensstijl mag je zelf invullen, zo is de leer van Buddha oorspronkelijk bedacht) haak ik af. Enfin, het waren absolute fantastische dagen die bij de hoogtepunten van mijn reis geteld worden.
Nu zijn Vader en Niels met de taxi weg naar het vliegveld. Ben dus weer in mijn uppie. Ga zometeen misschien nog wat te snacken halen en dan langzaam aan naar de hotelkamer. Even nog wat tv kijken (niet dat ik er iets van versta, maar er beweegt wat haha!) en dan slapen, want morgen vroeg op voor de reis naar Nepal. Wordt nog wat. Via Kuala Lumpur naar Kathmandu. Zeer veel zin in en ga het echt volop in me opnemen maar, nogmaals, ik kijk ernaar uit weer naar huis te komen :D
Enjoying these glory days en zie jullie snel!
Groetjes vanuit het stinkende, benauwde, drooggelegde, chaotische en oh zo mega fantastische Thailand,
Thomas.
-
12 Juli 2014 - 15:45
Mo:
Zie uit naar je komst, zoon! Mo XXX
-
12 Juli 2014 - 15:52
Ernst:
Thomas, weer super geschreven. En de wijn staat klaar voor de verhalen.
Geniet nog lekker van nepal -
12 Juli 2014 - 16:22
Sebastiaan:
Mooi om weer even vertrouwde gezichten te zien! Ben benieuwd naar de verhalen van Nepal..en natuurlijk naar de rest in person ;) Cheers bro! -
12 Juli 2014 - 22:15
Behemoth:
Set Hani Do'Pai Ekkemai. -
12 Juli 2014 - 23:04
Bert:
:-) -
12 Juli 2014 - 23:08
Vader:
Mooie tijd. Hele ervaring om 2 dagen biervrij te zijn haha
Smaakte goed op t vliegveld
Groetjes aan Eddy en niet te laat vertrekken
Ps Puk en ik moeten ook 3.5 uur : paal houden:
Bier = 6 € voor een blikje ( niets genomen :-) -
13 Juli 2014 - 15:57
Vaders:
Weer vanuit mijn tablet, de pc geeft een risicomelding van deze site aan.
Net nog even gemaild met jouw hotel in Kathmandu. Was eea niet duidelijk. Dan besef je maar weer eens hoe betrekkelijk alles is. Wij , Nieos en ik , net terug uit Thailand. Jij onderwg van Kuala Lumpur naar Nepal, en ik mail dan met het hotel dat ze ook maar een koud biertje klaar zetten.
De wereld is dan zoooo klein als je na gaat. Je merkt het wel dat de wereld groot is met reizen. Zo doe je er toch ff 15 uur over om ; even ; terug te vliegen.
Je ziet allerlei culturen op de tussestop in deArabische Emiraten.
En toch , na urenlang reizen , zit je dan achterom met een vertrouwd biertje, duizelig van de jet-lag.
Het was en is een fantastische ervaring om je kind re bezoeken tijdens zijn of haar back-pack reis. Dit zijn momenten die onvergetelijk zijn. Dan denk ik aan het moment dat wij Thomas vanaf het station in BKK af gingen halen.
Een tijdreis terug. Zoals in films of in het imperialistisch tijdperk, een prototype van station.
Dampende locs, geuren van voedsel en tropisch warm.
Dan komen we elkaar tegen op het perron......... Kippenvel.
Zo zou ik iedere ouder dit kunnen aanraden. Dit zijn momenten om noooooit meer te vergeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
